|  | 

Finanse

“Przeciętny klient” w prawie konkurencji

img-responsive

Wprowadzenie w błąd poprzez niezgodne z wymogami ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oznaczenie towarów lub usług może dotyczyć jedynie określonego kręgu podmiotów. Mowa tu o tzw. przeciętnym kliencie. Jest to pojęcie jurydyczne, normatywny wzorzec o charakterze abstrakcyjnym, którego rolą jest ocenienie przez organ stosujący prawo (zwykle sąd) ryzyka konfuzji. W sensie ustawy klient „przeciętny” to klient świadomy, wyedukowany w zakresie ogólnym, dobrze zorientowany uczestnik gry rynkowej w danym segmencie gospodarki (zarówno konsument jak i przedsiębiorca (specjalista, fachowiec)).

Trzeba wobec tego mieć zawsze na uwadze, że ów „przeciętny klient” nie jest jakimś rzeczywistym podmiotem, lecz jedynie pewną figurą czy konstrukcją prawną, podobnie jak np. modelowy „staranny lekarz specjalista” w sprawach dotyczących błędu w sztuce lekarskiej. Wzorzec „przeciętnego klienta” ma być skonstruowany przez wyłuskanie cech typowych pewnej grupy nabywców (np. osoby naprawiające AGD, nabywcy zabawek dla dzieci itp.).
Zastosowanie artykułu 10 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji nie wymaga zatem powoływania np. biegłego socjologa czy psychologa bądź ekonomisty, który miałby w jakiś sposób określić w drodze badań empirycznych postawy i tok myślenia „przeciętnych klientów”. Trzeba jednak pamiętać, że niekiedy opinie specjalistów mogą być przydatne dla określenia, czy istnieje ryzyko wprowadzenia w błąd w sensie art. 10 Ustawy.

Również np. Sąd Apelacyjny w Warszawie zauważył, że przeprowadzanie tego czy innego rodzaju badań (zgodnych ze standardami metodologicznymi danej dyscypliny) czy też sondaży w relewantnej dla przedmiotu postępowania grupie odbiorców, które to badania mają na celu sprawdzenie, czy zachodzi ryzyko konfuzji, nie jest obowiązkowe. Dzieje się tak ze względu na prawny (normatywny) charakter ustalenia wystąpienia ryzyka (podobnie jak np. winy w procesie karnym). Kwestie normatywne leżą zaś zawsze w gestii sądu jako podmiotu sprawującego wymiar sprawiedliwości (wyr. z 25. IX. 2012 r., I ACa 184/12).

przecietny-klient-w-prawie-konkurencji

ABOUT THE AUTHOR